Four degrees από την MicroWorks

Σύμφωνα με την MicroWorks, ένα design studio με έδρα το Τόκιο, μετά από εκτεταμένη μαθηματική έρευνα, ανακάλυψαν πως η σκόνη που επικάθεται στα βιβλία που βρίσκονται σε ένα επίπεδο ράφι δεν απομακρύνεται το ίδιο εύκολα, όσο αν το ράφι αυτο καθεαυτό είχε μια κλίση 4 μοιρών... (γιατί όχι 5, 6, 7?)

Επιπλέον σύμφωνα και με το νόμο του Newton περί βαρύτητας, τα βιβλία που θα τοποθετιθούν στο ράφι αυτό δεν θα μπορούν να πέσουν σαν ντόμινο, όπως συνήθως συμβαίνει. Τα ράφια ακολουθούν την φιλοσοφία του modular δίνοντας την δυνατότητα της τοποθέτησης του ενός απάνω στο άλλο με αποτέλεσμα πρωτότυπες συνθέσεις 4 μοιρών φυσικά..

Design: MicroWorks, 2006
Yλικό: MDF

BMW M Supercar concept

Εδώ και χρόνια, οι φαν της BMW ζουν με το όνειρο να δουν από την βαυαρική φίρμα ένα super car ανάλογο των Mercedes SL και Audi R8. Οι Γερμανοί κρατούν τα στόματα ερμητικά κλειστά, και παραμένει άγνωστο αν η BMW δεν θα εξακολουθήσει να παραμένει μακριά από την γκλαμουράτη αυτή κατηγορία.

Πέρασαν τρεις 10ετίες από τότε πουη BMW παρήγαγε το πρώτο μοντέλο της στην κατηγορία των super car, που διέθετε κινητήρα τοποθετημένο στο κέντρο. Το Μ1. Και αυτό έμελλε να είναι και το τελευταίο της στην συγκεκριμένη κατηγορία.

Από τότε μέχρι σήμερα, δημιουργήθηκε ένας μύθος γύρω από το επόμενο super car της βαυαρικής φίρμας. Μπορεί λοιπόν η φίρμα να διαμηνύει πως δεν έχει κανένα επίσημο σχέδιο για την ανάσταση της θρυλικής Μ1, είναι πολλοί όμως οι σχεδιαστές σε όλο τον κόσμο που ασχολούνται με το ζήτημα.

Ένας από αυτούς και ο Νοτιοαφρικανός Idres Noah, ο οποίος με σεβασμό στο παλιό μοντέλο αλλά και την σύγχρονη ιστορία της BMW, δημιούργησε την δική του εκδοχή για το μελλοντικό super car της BMW. Και του έδωσε την ονομασία BMW M Supercar concept. Ένα μοντέλο, που όπως λέει ο σχεδιαστής του, μπορεί να αποτελέσει το αντίπαλο δέος για το Audi R8 με το οποίο έχει σχεδόν τις ίδιες διαστάσεις.

Το δημιούργημα του Idres Noah είναι εντυπωσιακό. Μυώδες, με έντονες καμπύλες επιφάνειες, δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών σχετικά με την ταυτότητά του. Και, όταν το κοιτάς στο πίσω μέρος, δείχνει πιο καυτό και από την Eva Mendez με βραζιλιάνικο μπικίνι, φωτογραφημένη να κρατά τα πόδια της ανάμεσα στα χέρια της.

Το σχέδιο του Idres Noah είναι σίγουρα από τα καλύτερα που έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα για τη νέα Μ1 της BMW. Και όλοι οι φίλοι του αυτοκινήτου ελπίζουν να βλέπουν τακτικότερα δουλειές του Νοτιοαφρικάνου σχεδιαστή.

΄΄Nulla΄΄ Biκe

Το Nulla είναι ένα ποδήλατο με μινιμαλιστική αντίληψη. Nulla είναι ένας τρόπος να λές "τίποτα" στα ιταλικά. Ο Bradford Waugh το ονόμασε έτσι για την έλλειψη κεντρικών κόμβων και αλυσίδας, δίνοντας του μινιμαλιστική οπτική.

''Θα ρίξω στο χαντάκι ότι φανταχτερό αυτοκίνητο έχω και θα αγοράσω ένα μοντέρνο ποδήλατο!!", αυτό πρόκειται να πείτε όταν δείτε αυτό το ποδήλατο. Με μια τέτοια απλή και κομψή εμφάνιση, αυτό το ποδήλατο είναι βέβαιο ότι θα σας βάλει σε σκέψεις είτε όταν πρόκειται να αγοράσετε ένα αυτοκίνητο, ή μια μηχανή ή ακόμη και ένα ποδήλατο. Αυτό το βαθιά φουτουριστικό ποδήλατο έχει μοναδική εμφάνιση και είναι πολύ άνετο στην οδήγηση. Μα, δεν είναι σίγουρο αν θα ευχαριστηθούν όλοι την οδήγηση καθώς η σέλα είναι σε ιδιαίτερα περίεργο σημείο!

Designer: Bradford Waugh

ΚΛΕΩΝ ΚΡΑΝΤΟΝΕΛΛΗΣ

Η έκθεση αφορά στην αναδρομική παρουσίαση του έργου του αρχιτέκτονα, με υλικό από το αρχείο του, το οποίο είναι κατατεθειμένο στα Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής, δωρεά της συζύγου του, Αλεξ Βοκοτοπούλου-Κραντονέλλη.

Ο Κλεων Κραντονέλλης σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, από όπου αποφοίτησε πρώτος το 1935. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του δέχτηκε ερεθίσματα και επιρροές από τους καθηγητές του Ernest Hébrard, Αλέξανδρο Νικολούδη, Αναστάσιο Ορλάνδο, Δημήτρη Πικιώνη και τους επιμελητές Βασίλη Δούρα και Νίκο Μητσάκη. Υπήρξε σημαντικό στέλεχος του Υπουργείου Ανοικοδομήσεως και στενός συνεργάτης του Ντίνου Δοξιάδη στον Τομέα των Οικιστικών Μελετών. Διετέλεσε επίσης τεχνικός σύμβουλος της αντιπροσωπείας στην Ελλάδα του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. Υπηρέτησε στον Ε.Ο.Τ. ως Διευθυντής των Τεχνικών Υπηρεσιών. Ανάμεσα στα σπουδαιότερα πραγματοποιημένα έργα του είναι: το ξενοδοχείο «Αμφιτρύων» στο Ναύπλιο, η κατοικία του στην Πλάκα, το κτήριο της ΔΕΗ στην οδό Γ’ Σεπτεμβρίου στην Αθήνα, τα οποία και περιλαμβάνονται σε όλα τα εγχειρίδια της μεταπολεμικής νεοελληνικής αρχιτεκτονικής.


Η έκθεση θα περιέχει αυθεντικά σχέδια, φωτογραφίες εποχής και σύγχρονες φωτογραφίες του έργου του και θα συνοδεύεται από σχετική μονογραφία.

Μουσείο Μπενάκη Κτήριο οδού Πειραιώς
Διάρκεια: 17/06/2009 - 26/07/2009

Missing Text

Η γκαλερί Τhe Breeder σε συνεργασία με τη fizz gallery εγκαινιάζουν την Πέμπτη 18 Ιουνίου την πρώτη ατομική έκθεση του b. στην Αθήνα με τίτλο Missing Text. Η έκθεση θα πραγματοποιηθεί στη fizz gallery και θα διαρκέσει έως τις 18 Ιουλίου.

Οι χαρακτηριστικές κιτρινόμαυρες φιγούρες, σήμα-κατατεθέν του καλλιτέχνη ξετρυπώνουν από γκρεμισμένες πόρτες και σπασμένα παράθυρα σε διάφορες γωνίες της Αθήνας και προσκαλούν τον θεατή να ανακαλύψει το παράλληλο σύμπαν του b. που κατοικείται από εναλλακτικές γοργόνες, κορίτσια με τατουάζ άγκυρες στα μπράτσα, πολύχρωμα χάμπουργκερ και ανθρωπόμορφα χταπόδια. Ο b. αντιμετωπίζει την σύγχρονη πόλη ως ένα ανοικτό στούντιο και παράλληλα ως άσπρο καμβά όπου το κάθε έργο-δημιουργία του εκτίθεται αυτόματα και συνομιλεί τόσο με τον θεατή όσο και με τα κτίρια και τους street artists.

Στην έκθεση Μising Text ο καλλιτέχνης φέρνει στο προσκήνιο έναν οδηγό χρήσης του «κόσμου» του. Πρόκειται για ένα βιβλίο, ομότιτλο με την έκθεση, που είναι δημιουργία του b. και αποτελεί το οπτικό εγχειρίδιο και συνάμα το καλλιτεχνικό μανιφέστο του. Το βιβλίο στεγάζεται στο δικό του σπίτι που δεσπόζει έξω από τον χώρο της γκαλερί, στον πεζόδρομο της οδού Βαλαωρίτου. Είναι σαν μία μηχανή χρόνου που ταξιδεύει τον θεατή στον κόσμο του b. όπου ένα κίτρινο κλειδί είναι το εισιτήριο για να τον ανακαλύψεις.

Παράλληλα στην έκθεση παρουσιάζονται επτά εμβληματικές φιγούρες (ακρυλικό σε λαμαρίνα) που φέρουν η καθεμία από ένα χαρακτηριστικό σύμβολο της δουλειάς του καλλιτέχνη (ποτιστήρι, σημαία, τσάντα, ψάρι) και μοιάζουν να αποτελούν τον στρατό – φρουρά του. Επίσης παρουσιάζονται μικρότερα έργα σε καμβά και ξύλο.


18 Ιουνίου - 18 Ιουλίου 2009

Fizz gallery:
Βαλαωρίτου 9, Αθήνα

"HEAVEN" 2η Μπιενάλε της Αθήνας 2009

Η 2η Μπιενάλε της Αθήνας 2009 ΗEAVEN είναι ένα πολυεπίπεδο φεστιβάλ σύγχρονης τέχνης που απλώνεται στο θαλάσσιο μέτωπο της Αθήνας, στις παραλίες του Παλαιού Φαλήρου και της Καλλιθέας, από τις εγκαταστάσεις του Ολυμπιακού Πόλου Φαλήρου, ως τον Φλοίσβο και τον Μπάτη. Οι XYZ, ιδρυτές και καλλιτεχνικοί διευθυντές της Μπιενάλε της Αθήνας, έχουν προσκαλέσει μια εκλεκτική ομάδα επιμελητών να στοχαστούν πάνω στο θέμα του Παραδείσου, σε μια περίοδο όπου η γενικευμένη αίσθηση μοιάζει να είναι μάλλον η απογοήτευση και η σύγκρουση. Οι έξι εκθέσεις της 2ης Μπιενάλε 2009, σχεδιασμένες από τον αρχιτέκτονα Ανδρέα Αγγελιδάκη, έχουν τη μορφή αυτόνομων προσεγγίσεων σε αυτό το ευρύ θέμα αλλά επικοινωνούν δημιουργικά και διεκδικούν μια αφηγηματική συνεκτικότητα. Οι έξι εκθέσεις πλαισιώνονται από πληθώρα παραστατικών και μουσικών δρώμενων που διαρκούν όλο το καλοκαίρι.

"Live"
Επιμέλεια: Δημήτρης Παπαϊωάννου & Ζάφος Ξαγοράρης

  • Κτίριο Φλοίσβου & Παραλία Παλαιού Φαλήρου
Εφήμερες εγκαταστάσεις σχηματίζουν αλλεπάλληλες θεατρικές σκηνές, οθόνες και επιπλέουσες πλατφόρμες, οι θεατές και το θέαμα εναλλάσσονται, καθώς οι κάτοικοι και οι χρήστες του υδάτινου ορίου προσκαλούνται να συμμετάσχουν ενεργητικά στη συγκρότηση των κοινών χώρων. Νέες χρήσεις των χώρων προκαλούνται, κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, στον δρόμο ή στις στέγες των γειτονικών κτιρίων, δίχως να εμποδίζουν αυτές που υπάρχουν ήδη.

Καλλιτέχνες: An Architektur, Νίκος Αρβανίτης, Barking Dogs United, Eloisa Cartonera, Centre for Research Architecture - Goldsmiths College (Celine Condorelli, Angela Melitopoulos, Florian Schneider, Eyal Weizman), Cesare Pietroiusti & Matteo Fraterno, Coti, Errands, Tadeusz Kantor, Reijo Kela, Kollektivnye Deystviya (Collective Actions), Antti Laitinen, Tea Makipaa, Jennifer Nelson & Δημήτρης Κοτσαράς, NSK, Ομάδα Εικαστικών Παλαιού Φαλήρου, Ομάδα αναμετάδοσης, Ομάδα Φιλοπάππου, Lucy + Jorge Orta, Anna Ostoya, Superflex, Water Girls Water Boys [Αστικό Κενό, Δίκτυο Νομαδικής Αρχιτεκτονικής, Flux Factory, Koharchitects], Krzysztof Wodiczko, Ykon.

"Παγκόσμιο κέντρο ερωτήσεων"
Επιμέλεια: Chus Martínez

  • Κτίριο Πεζογέφυρας – Εσπλανάδας (δίπλα στο γήπεδο Tae Kwon Do), Πλατεία Νερού, Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου
Η έκθεση της Chus Martinez ξεκινά με σκοπό να επεκτείνει τα όρια της γνώσης μέσα από μία διαδικασία υποθέσεων εν εξελίξει: η έκθεση είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένη στη θεμελιώδη σημασία των ερωτήσεων. Ο Παράδεισος θα μπορούσε να γίνει κατανοητός ως ένας χώρος ανάπτυξης απλών υποθέσεων. Φαίνεται εύκολο αλλά δεν είναι. Τίποτα δεν είναι δυσκολότερο σήμερα από το να δραπετεύσει κανείς από την λογική του «γιατί;». Το σκεπτικό της έκθεσης είναι απλό: κάθε καλλιτέχνης καλείται να υποβάλει με τον δικό του τρόπο ένα έργο, μία ερώτηση, μία νοητή υπόθεση. Ωστόσο, η έκθεση θα πρέπει να γίνει αντιληπτή όχι ως καλλιτεχνική τοποθέτηση σε ένα θέμα, αλλά ως ένα σύνολο από διαφορετικές καταθέσεις λογικής, που θα βοηθήσουν τον επισκέπτη και τους ίδιους τους καλλιτέχνες να αναπτύξουν περαιτέρω τις ερμηνείες τους για το μέλλον.

Καλλιτέχνες: Αλέξης Ακριθάκης, Michel Auder, Thomas Bayrle, Κωστής Βελώνης, Erick Beltrán, Jef Cornelis, Roberto Cuoghi, Mariana Castillo Deball, Luke Fowler, Dora Garcia, Andrea Geyer, Andre Guedes, Dorothy Iannone, Λάκης και Άρης Ιωνάς / The Callas, Ferdinand Kriwet, Maria Loboda, Babette Mangolte, Rosalind Nashashibi & Lucy Skaer, Maria Pask, Lisi Raskin, Natascha Sadr Haghighian, Lasse Schmidt Hansen, Sue Tompkins.

"Διότι η ευθεία οδός έχει χαθεί"
Επιμέλεια: Diana Baldon

  • Κτίριο Πεζογέφυρας – Εσπλανάδας (δίπλα στο γήπεδο Tae Kwon Do), Πλατεία Νερού, Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου
Η έκθεση είναι δομημένη γύρω από μια σύμβαση θέασης που αναπαρίσταται από τους οκτώ κύκλους του προθαλάμου του παραδείσου: του καθαρτηρίου. Σύμφωνα με τη Θεία Κωμωδία του Δάντη, ένα βουνό οδηγεί τις ψυχές στον παράδεισο μέσα από μια σειρά δοκιμασιών που παριστάνονται ως κύκλοι. Εκτός από ένα γεωγραφικά προσδιορισμένο μέρος, το καθαρτήριο είναι μια ανθρώπινη κατάσταση, μια διαδικασία κάθαρσης ή πρόσκαιρης τιμωρίας όπου οι ψυχές όσων πεθαίνουν εξαρτώνται από τα προσωπικά τους επιτεύγματα, τη συμπόνια και τη φαντασία προκειμένου να προετοιμαστούν για την εξιλέωση. Το σκεπτικό της επιμελήτριας ωστόσο απομακρύνεται από το επικό ποίημα του Δάντη, χρησιμοποιώντας απλώς τη δομή του ως εργαλείο οργάνωσης των έργων μέσα σε κάτι που θα μπορούσαμε να φανταστούμε ως οριζόντια αναπαράσταση του Καθαρτηρίου Όρους, δηλαδή ένα δοχείο ή ένα κέλυφος ναυτίλου που μικραίνει ολοένα ωσότου καταλήξει σε μια μικρή τρύπα, η οποία θα μπορούσε να είναι η Πύλη του Παραδείσου.

Καλλιτέχνες: Mark Aerial Waller, Αθανάσιος Αργιανάς & Nick Laessing, Aθανάσιος Αργιανάς, Rossella Biscotti, Adam Chodzko, Josef Dabernig, Martin Ebner, The Errorists, Elsebeth Jorgensen, Anja Kirschner, Domenico Mangano, Tom McCarthy, Christoph Schlingensief, Carolee Schneemann, Michael Stevenson, Joulia Strauss.

"Εξαίσια απομόνωση, Αθήνα"
Επιμέλεια: Cay Sophie Rabinowitz

  • Κτίριο Πεζογέφυρας – Εσπλανάδας (δίπλα στο γήπεδο Tae Kwon Do), Πλατεία Νερού, Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου
Οδηγημένες σε μια καταβύθιση παρά σε μια θεματική προσέγγιση, η επιλογή και η παρουσίαση της Cay Sophie Rabinowitz αφήνουν τον θεατή να αναλογιστεί αν και πώς η δημιουργική δραστηριότητα, οι κοινωνικές πρακτικές και η αισθητική εμπειρία μπορούν να συγκροτηθούν. Η έκθεση περιλαμβάνει μια σειρά έργα που υιοθετούν ενός είδους μορφική ή δομική αρχή, είτε είναι στερεή όπως μια σκαλωσιά είτε συμβολική όπως μια χρηματική συναλλαγή είτε ευέλικτη όπως μια αφήγηση. Για πολλούς καλλιτέχνες της έκθεσης, κάποια υπάρχουσα μορφή – είτε υλική είτε άυλη, είτε βιογραφική είτε επινοημένη, είτε θρησκευτική είτε επιστημονική – προσφέρει τα μέσα με τα οποία μπορούν να ξανασκεφτούν, να ανασχηματίσουν, να ξαναφανταστούν ή ακόμη και να αναδομήσουν έναν τόπο έμπνευσης, στιγμιαίο ή εφ’ όρου ζωής.

Καλλιτέχνες: Lara Almarcegui, Αναστασία Δούκα, Em Kei, Michael Gibson, Benita-Immanuel Grosser (Y8), Kalup Linzy, Mίλτος Μανέτας, Malcolm McLaren, Ryan McNamara, Martin Oppel, Χριστόδουλος Παναγιώτου, Mai-Thu Perret, Angelo Plessas, Ry Rocklen, Willem de Rooij, Ettore Sottsass, Adrian Williams, Hsuan Hsuan Wu.

"Hotel Paradies"
Επιμέλεια: Νάντια Αργυροπούλου

  • Κτίριο Πεζογέφυρας – Εσπλανάδας (δίπλα στο γήπεδο Tae Kwon Do), Πλατεία Νερού, Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου
Ανάμεσα στη μόνη κοινή βεβαιότητα που είναι ο θάνατος και την ατέρμονη πιθανότητα που είναι η-ζωή-μετά, υπάρχει ένα είδος τρομερής έντασης, η ίδια η σπίθα όσων είναι: η Επιθυμία. Υπό το πρίσμα αυτό, ο Παράδεισος μπορεί να γίνει κατανοητός, ως «Επιθυμία αποδεσμευμένη». Όχι ένας ειδυλλιακός τόπος (νησί, κήπος ή Αρκαδία) μακαριότητας και ξανακερδισμένης αθωότητας. Eνα μνημείο που διαρκώς υψώνεται προς την ερείπωσή του, ως κάτι εξίσου ριζωμένο στη γη και ελεύθερο από αυτήν, ως ένα παράδοξο που διεμβολίζει το χρόνο, το Hotel Paradies είναι ένα τέτοιο λημέρι της Επιθυμίας. Το όνομά του προέρχεται από μια μάλλον κοινή παραφθορά της γλώσσας - παραφθορά η οποία ανάγεται σε σημείο εκκίνησης και κατάληξης των νοηματικών αναφορών της έκθεσης που φέρει το όνομα. Paradies: Εκείνο το οποίο κείται παρά το θανείν. Δίπλα και πέρα από αυτό. Πρόκειται λοιπόν για ένα όνομα που επικαλείται την προ των ονομάτων εποχή.

Καλλιτέχνες: Άγνωστος Λαϊκός Καλλιτέχνης Θεάτρου Σκιών, Kenneth Anger, Apophenia, Daniel Arsham, Zoe Beloff, Manfredi Beninati, Ζωή Γαϊτανίδου, Paul Chan, Electronic Voice Phenomena, Χάρις Επαμεινώνδα & Daniel Gustav Cramer, International Necronautical Society (INS), Jakub Julian Ziolkowski, Διονύσης Καβαλλιεράτος, Βασίλης Καρούκ, Joachim Koester, Sandra Kranich, Robert Kusmirowski, Cristina Lei Rodriguez, Paul Noble, Saskia Olde Wolbers, Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης, Σαπρόφυτα, Markus Selg, Robert Smithson, Jan Svankmajer, Χριστιάνα Σούλου, Αλέξανδρος Τζάννης, Marie Wilson Βαλαωρίτη & Νάνος Βαλαωρίτης, Γιαννούλης Χαλεπάς, Σάββας Χριστοδουλίδης.

"Πόσοι άγγελοι μπορούν να χορέψουν στο κεφάλι μιας καρφίτσας;"
Επιμέλεια: Χριστόφορος Μαρίνος

  • Κτίριο Πεζογέφυρας – Εσπλανάδας (δίπλα στο γήπεδο Tae Kwon Do), Πλατεία Νερού, Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου
Η έκθεση “Πόσοι άγγελοι μπορούν να χορέψουν στο κεφάλι μιας καρφίτσας;” αντιμετωπίζει τον Παράδεισο περισσότερο ως μία πιθανότητα ή υπόσχεση εντός της καθημερινής ζωής και λιγότερο ως ένα φαινόμενο μεταθανάτιας λύτρωσης και σωτηρίας. Χωρισμένη σε τρεις ενότητες, η έκθεση παρουσιάζει έργα που στο σύνολό τους εξετάζουν την ιδέα ενός “εξημερωμένου” παραδείσου, προσαρμοσμένου στα ανθρώπινα μέτρα και όρια. Η πρώτη ενότητα ισοδυναμεί με την επιβολή της πραγματικότητας και τον τρόπο με τον οποίο κάποιος αντιλαμβάνεται τον Παράδεισο “μέσα από ένα σπασμένο καθρέφτη.” Στη δεύτερη ενότητα κυριαρχούν τα ψυχεδελικά ταξίδια, τα παρηκμασμένα όνειρα και οι θεατρικές χειρονομίες, ενώ η τελευταία χαρακτηρίζεται από ένα καθολικό συναίσθημα μοναξιάς, μία δυσοίωνη μελαγχολία αλλά και από μία ακατάσχετη παρόρμηση για επανάληψη.

Καλλιτέχνες: Bruce Baillie, Mieke Bal, Λυδία Δαμπασίνα, Angus Fairhurst, Harun Farocki, Lothar Hempel, Ανδρέας Κασάπης & Γιάννης Σκουρλέτης, Παναγιώτης Λουκάς, Kris Martin, Ursula Mayer, Marc Nagtzaam, Ντόρα Οικονόμου, OMIO, Adrian Paci, Άγγελος Παπαδημητρίου, Νίνα Παπακωνσταντίνου, Κώστας Ρουσσάκης, Societe Realiste, Christian Tomaszewski, Mark Wallinger, Λέων Φραντζής.


Eγκαίνια:15 Ιουνίου – 4 Οκτωβρίου
Προεγκαίνια: 13 & 14 Ιουνίου

ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ: Ο ΗΧΟΣ "ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ"


Παρουσίαση πτυχιακής εργασίας των σπουδαστών Χρήστου Δούνια και 'Ολγας Κουκλάκη της Σχολής Γ.Τ.Κ.Σ του Τμήματος Εσωτερικής Αρχιτεκτονικής, Διακόσμησης και Σχεδιασμού Αντικειμένων του Τ.Ε.Ι Αθήνας με θέμα: ΜΟΥΣΙΚΗ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ: Ο ΗΧΟΣ "ΕΣΩΤΕΡΙΚΑ".

"Η πτυχιακή αυτή εργασία έχει ως θέμα , την ένωση της αρχιτεκτονικής και μουσικής τέχνης, των δυο αυτών εκφράσεων του ανθρώπου, του συνδυασμού ακουστικού και ορατού. Το κτίριο το οποίο έχουμε επιλέξει ως δέκτη του θέματος μας, εντάσσεται στην "Τεχνόπολις" του Δήμου Αθηναίων, το ιδιαίτερο αυτό μουσείο βιομηχανικής αρχιτεκτονικής, το οποίο έχειέμετατραπεί σ΄ένα πολυδύναμο χώρο πολιτισμού.

Το κτίριο το οποίο έχουμε επιλέξει ως ένα από τα δυο αεριοφυλάκια, αποτελείται από τις επιβλητικότερες σιδερένιες εγκαταστάσεις του εργοστασίου, τα λεγόμενα γκαζόμετρα, στα οποία γινόταν η μέτρηση και η αποθήκευση του παραγόμενου γκαζιού-φωταερίου πριν από τη διανομή του για χρήση. Ονομάζεται Δ4 αίθουσα «ΆΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ».

Έμπνευση μας, είναι η ανάγκη δημιουργίας ενός εναλλακτικού χώρου ο οποίος θα συνδέει τις τέχνες της αρχιτεκτονικής και της μουσικής.Θετικά, μας επηρρέασε και η ουτοπική θεωρία της κοσμικής πόλης του Γιάννη Ξενάκη την οποία προσπαθούμε να προσεγγίσουμε ρεαλιστικά εκμεταλλευόμενοι την κυλινδρική φόρμα του κτιρίου, και την κατακόρυφη ανάπτυξη του.

Σκοπός μας είναι ο σχεδιασμός και η διαμόρφωση αίθουσας ακροάσεων (μουσικής, καλλιτεχνικών δρώμενων κ.α.) καθώς και η παράλληλη ανάπτυξη ενός μουσιακού-εκθεσιακού χώρου. Στην αίθουσα, το κοινό θα μπορεί να παρακολουθεί συναυλίες διαφόρων ειδών μουσικής, παρουσιάσεις, παραστάσεις (θεατρικές, χορευτικές κ.α.) ενώ ταυτόχρονα θα μπορεί να επισκέπτεται τον μουσειακό-εκθεσιακό χώρο που θα περιλαμβάνει, μέσω video-art , εκθεμάτων κ.α., αναφορές σε ότι σχετίζεται περί αρχιτεκτονικής και μουσικής τέχνης (ιστορική αναδρομή μουσικών και αρχιτεκτόνων καθώς και των έργων τους, κείμενα και εφαρμογές).

Ο σχεδιασμός μας βασίζεται σε έναν γραμμικό συσχετισμό σημείου-νότας.

εάν θεωρήσουμε ότι ένα σημείο = μία νότα , τότε :
ευθεία γραμμή (ένωση σημείων) = συγχωρδία (ένωση νοτών)


Αναπτύσσοντας τον συσχετισμό αυτό, η χρωματική κλίμακα της μουσικής αποτελείται από 12 νότες όσες και οι πλευρές στην κάτοψη του κτιρίου μας στην προϋπάρχουσα μορφή.

Σ’αυτό το σκεπτικό βασιστήκαμε ώστε να γίνουν οι βασικές μας χαράξεις στις κατόψεις αλλά και στο γενικότερο σχεδιασμό του κτιρίου...."

18 Ιουνίου 2009, ώρα: 09.25 Χώρος: Τ.Ε.Ι Αθήνας, Τμήμα Σ.Γ.Τ.Κ.Σ, Σχολή Ε.Α.Δ.Σ.Α., Αίθουσα Γ25

Αλέξανδρος Τομπάζης "Η όμορφη καμηλοπάρδαλη... "

Ένα βιβλίο διαφορετικό απ' ό,τι μας έχει συνηθίσει ως τώρα ο Αλέξανδρος Τομπάζης. Μέσα στο πνεύμα της σειράς, έντονα αυτοβιογραφικό, αγγίζει άγνωστες πτυχές στη ζωή του αρχιτέκτονα – τα παιδικά του χρόνια στις Ινδίες, το ξαφνικό φευγιό λόγω της βαριάς αρρώστιας της μητέρας του στα τέλη του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου, το τέλος του πολέμου στην Αγγλία, την άφιξη στην Ελλάδα το 1946 – αλλά και προσωπικές αναμνήσεις από τα σχολικά του χρόνια, το Πολυτεχνείο, τα πρώτα βήματα στην επαγγελματική του σταδιοδρομία. Με ύφος αυτοσαρκαστικό θυμάται κάποιες επαγγελματικές του αβλεψίες και τις συνέπειές τους, αλλά και τις καλές στιγμές με μια αναδρομή στα πιο αγαπημένα απ' τα παιδιά του... Το βιβλίο αυτό δεν παρουσιάζει, όπως άλλα, το έργο του Αλέξανδρου Τομπάζη, αλλά το ταξίδι που οδήγησε σ' αυτό, ένα ταξίδι κυριολεκτικό και μεταφορικό, ένα ταξίδι από τις πρώτες αναζητήσεις μέχρι τη σκέψη για το πού βαδίζει σήμερα η αρχιτεκτονική. Πρέπει να είναι ωραίο το αίσθημα να είσαι ευγνώμων και να μπορείς να δώσεις πίσω κάτι απ' αυτά που τόσο απλόχερα σου έδωσε η ζωή, καταλήγει. Το κείμενο συνοδεύουν μια σειρά φωτογραφιών απ' τα παιδικά του κυρίως χρόνια που τράβηξε ο φωτογράφος πατέρας του καθώς και πολλά σκίτσα από το χέρι του ίδιου του αρχιτέκτονα.

Εκδότης: Εκδόσεις Πατάκη
Συγγραφέας: Αλέξανδρος Τομπάζης


Γιάννης Μπουρνιάς, Still(s)

Αν στη φωτογραφία αιχμαλωτίζεις μια στιγμή, ακινητοποιώντας το χρόνο, ο Γιάννης Μπουρνιάς αποπειράται να εισάγει τη ροή του χρόνου στις εικόνες του. Πρόκειται για ένα παιχνίδι μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας.

Η έκθεση φωτογραφίας με τίτλο Still() δεν είναι ανθρωποκεντρική, αφήνει ωστόσο έντονη την αίσθηση της ανθρώπινης παρουσίας, σαν κάποιος μόλις να έφυγε ή αναμένεται να έλθει το επόμενο κιόλας λεπτό. Το αιώνιο παιχνίδι του καλλιτέχνη με το κιαροσκούρο είναι που κάνει τις εικόνες του να μοιάζουν με στιγμιότυπα κινηματογραφικής ταινίας η οποία συνεχίζεται στο μυαλό του θεατή.

16 Ιουνίου - 12 Ιουλίου 2009 (μόνο τις ημέρες των παραστάσεων, από τις 20:00)

Πειραιώς 260

Cube Urban Street Concept Bike

«Το ποδήλατο είναι πάλι στη μόδα. Κι έχεις την ευκαιρία να το φέρεις στο σπίτι σου, ακόμη και αν έχεις σοβαρή έλλειψη χώρου στο σπίτι σου. Ο Gregor Dauth, φοιτητής στο Coburg Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών στη Γερμανία έχει αναπτύξει την υπέρ-ευέλικτη Urban Street Bike. Η έννοια του κύβου σε συνεργασία με ποδήλατο που μπορεί να διπλωθεί με σκοπό να χωράει μέσα σε ένα σακίδιο! Πλήρως εξοπλισμένα με εμπρόσθια φώτα και ενσωματωμένους μοχλούς πέδησης. Η μηχανή διαθέτει επίσης ένα δυναμό στο μπροστινό τροχό που ανάβει αυτόματα τα φώτα στο σκοτάδι. Το ποδήλατο διπλώνει πλήρως σαν ελβετικός σουγιάς, …»

Warren McLaren

''TONG'' Bike

«Σου αρέσει να οδηγείς το ποδήλατο σου αφού πέσει ο ήλιος; Είσαι ένας πραγματικός Night Rider; Έχεις την απορία γιατί τα φορτηγά δεν φαίνεται να σε προσέχουν στον δρόμο (ειδικά όταν είναι βράδυ); Λοιπόν, αν θέλεις τη ζωή σου και δεν θέλεις να πεθάνεις, ενώ καθορίζονται οι οδοί πλεύσης σου μετά τη δύση του ηλίου, αυτό το σχέδιο του ποδηλάτου από τον Rudi Moosmeier ονομάζεται "Tong City Bike" μπορεί να είναι το μόνο όχημα που θα χρειαστείτε για διαφώτιση. Οι ανησυχίες του σχεδιαστή για την ασφάλειά εκδηλώνεται σε αυτή την λαμπρή ιδέα-ποδήλατο , σχεδιασμός που δεν είναι μόνο χαμηλής συντήρησης, αλλά και ασφαλείς. Η σχεδίαση και η εργονομία "στεγάζονται "όλα-σε-ένα, το σύστημα πέδησης, drivetrain, αμορτισέρ και εργαλείων. Η ασφάλεια προέρχεται από τη χρήση των ολοκληρωμένων φωτοσωλήνων που μπορούν να προσαρμοστούν σε κάθε χρώμα που επιθυμείτε, σας κάνουν ευδιάκριτο ακόμα και το βράδυ. Τέλος, το κυλιόμενο μέρος της εξέδρας κατασκευάζεται με μίνι ασφάλεια κλειδώματος και χώρους αποθήκευσης για το κινητό σας τηλέφωνο, το πορτοφόλι.»

YANKO DESIGN/Nr21 Design

“The Pixel Project”: Διαδραστικός ψηφιακός καμβάς


Στο πλαίσιο του Athens Fringe Festival 2009, το artspot.gr θα κάνει αισθητή την παρουσία του με μια ομαδική έκθεση - event στην Τεχνόπολη στο Γκάζι από 15 έως 21 Ιουνίου. Η αίθουσα Δ13, το γνωστό "Σιδηρουργείο" θα φιλοξενήσει αποκλειστικά την ομάδα Artspot, όπου πέραν της ομαδικής έκθεσης ζωγραφικών και φωτογραφικών έργων, θα παρουσιάσει για πρώτη φορά μια διαδραστική εγκατάσταση κατά την οποία θα συναντιούνται αρμονικά η τέχνη και η τεχνολογία. Το όνομα αυτής; "The Pixel Project".

Το συγκεκριμένο event είναι απόλυτα διαδραστικό και δίγλωσσο προσπαθώντας να ενταχθεί αρμονικά στον διεθνή χαρακτήρα του φεστιβάλ. Πρόκειται για την υλοποίηση και το σχεδιασμό ενός "ψηφιακού καμβά", αποτέλεσμα του οποίου θα είναι οι συνολικές "ψηφιακές πινελιές" των επισκεπτών του Athens Fringe Festival 2009, αλλά ταυτόχρονα και των χρηστών του διαδικτύου. Στο χώρο όπου θα πραγματοποιηθεί το event θα υπάρχουν σταθμοί PC συνδεδεμένοι με το διαδίκτυο και ο κάθε επισκέπτης θα έχει τη δυνατότητα να επιλέξει το αγαπημένο του χρώμα και να συμπληρώσει το προσωπικό του σχόλιο στο θέμα: «Τι είναι η Τέχνη για εσάς». Η χρωματική επιλογή και το σχόλιο τους θα αποτελεί άμεσα και σε πραγματικό χρόνο μέρος του ψηφιακού καμβά, ο οποίος θα είναι διαθέσιμος μέσω διαδικτύου.

Το Pixel Project επιπλέον θα δώσει την ευκαιρία στους συμμετέχοντες να ενημερωθούν για την ερμηνεία της χρωματικής τους επιλογής μέσω αυτοματοποιημένου email, ενώ αυτόματα θα συμμετέχουν σε κλήρωση όπου τρεις τυχεροί θα κερδίσουν δώρα!

Η συμμετοχή του κοινού στο Pixel Project θα είναι δυνατή μέσω:


Στον ίδιο χώρο θα υπάρχει και μία ομαδική έκθεση τέχνης, περιμετρικά στημένη, με επιλεγμένα έργα μελών της κοινότητας του Αrtspot. Στην έκθεση συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Αμπάβη Ανδριανή, Βασιλειάδης Γιώργος, Βατικιώτης Παντελής, Grama Gabriel, Κολοκοτρώνη Φωτεινή, Μπαλούτογλου Νάνσυ, Ρουμπέκα Κατερίνα, Σπυριδάκη Ειρήνη, Χαραλαμπίδης Θεόδωρος, Χρόνη Μαριλένα.


Εκδήλωση: “The Pixel Project” – διαδραστική εγκατάσταση στο πλαίσιο του Athens Fringe Festival 2009

Παράλληλη δράση: Εικαστική έκθεση 10 μελών της κοινότητας Artspot με θέμα “Οι τέχνες για εσάς”

Τόπος: “Τεχνόπολις” στο Γκάζι, αίθουσα Δ13 – “Σιδηρουργείο”, και παράλληλα στον δικτυακό τόπο www.pixelproject.gr

Διάρκεια: 15-21 Ιουνίου 2009

Ωράριο λειτουργίας: Καθημερινά 19:00 έως 00:00

Διοργάνωση: Δικτυακή κοινότητα τέχνης Artspot.gr

Γιώργος Ξένος Γεωμετρία εν αναμονή


Η έκθεση περιλαμβάνει έργα των τελευταίων ετών του ζωγράφου Γιώργου Ξένου και έχει οργανωθεί σε δύο ενότητες.
Στην πρώτη, παρουσιάζονται οι “Φωνασκούντες”, ένα εντυπωσιακό πλήθος από πρόσωπα που μεταφέρουν ένα αίσθημα έκπληξης, θαυμασμού, θυμού και καταγγελίας, ενώ στη δεύτερη εκτίθενται σχέδια και πρόσωπα που συνδιαλέγονται με τα έργα της πρώτης ενότητας, προσφέροντας με τον τρόπο αυτό στον επισκέπτη τη δυνατότητα να προβληματιστεί πάνω στο συνολικό έργο, αναζητώντας την εσωτερική σχέση των δύο ενοτήτων.

Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο Ντένης Ζαχαρόπουλος.

Χώρος: Αθήνα Μουσείο Μπενάκη
Διάρκεια: 17/06/2009 - 26/07/2009

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΛΟΓΟΤΥΠΟΥ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ Ε.Ε.

Φαντάσου πως ψωνίζεις στο σούπερ μάρκετ της γειτονιάς σου. Είσαι σε αναζήτηση ενός συγκεκριμένου βιολογικού προϊόντος, για να ολοκληρώσεις το αποψινό τέλειο και θρεπτικό σου δείπνο. Βλέπεις την ετικέτα στο φρέσκο βιολογικό γάλα, ψωμί ή μυρωδάτο φρούτο και σκέφτεσαι: Αυτό το λογότυπο βιολογικών προϊόντων είναι και πρωτότυπο και έξυπνο.

Τον Ιούλιο του 2010 θα παρουσιαστεί ένα νέο λογότυπο της ΕΕ για βιολογικά προϊόντα για το σύνολο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε αντίθεση με το υπάρχον λογότυπο της ΕΕ για βιολογικά προϊόντα, το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί προαιρετικά, η χρήση του νέου λογοτύπου θα είναι υποχρεωτική για όλα τα προσυσκευασμένα βιολογικά προϊόντα, τα οποία προέρχονται από τα 27 κράτη μέλη.

Το νέο λογότυπο θα αποτελεί ένδειξη για τους Ευρωπαίους καταναλωτές ότι το βιολογικό προϊόν έχει επιτύχει ένα συγκεκριμένο επίπεδο ποιότητας, το οποίο και είναι σταθερό σε ολόκληρη την ΕΕ. Το λογότυπο βεβαιώνει ότι το προϊόν στο οποίο εμφανίζεται είναι βιολογικό- από το αγρόκτημα στο πιάτο σου.

Όλοι οι σπουδαστές σχεδίου ή τεχνών της ΕΕ καλούνται να υποβάλλουν τα πιο καινοτόμα σχέδιά τους στο διαγωνισμό για το νέο λογότυπο βιολογικών προϊόντων. Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι εγγεγραμμένοι σε κάποια ακαδημία, πανεπιστήμιο ή κολλέγιο ενός από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ. Οι συμμετοχές θα πρέπει να υποβληθούν μέχρι την 25η Ιουνίου 2009.

Μια κριτική επιτροπή αποτελούμενη από κορυφαίους επαγγελματίες σχεδίου και ειδικούς βιολογικής καλλιέργειας πρόκειται να δημιουργήσει τον αρχικό κατάλογο τελικής επιλογής των συμμετοχών, ο οποίος θα παρουσιαστεί στην παρούσα ιστοσελίδα. Σε μια συναρπαστική διαδικτυακή ψηφοφορία, το ευρωπαϊκό κοινό θα επιλέξει το αγαπημένο του λογότυπο, το οποίο και θα εμφανίζεται σε εκατομμύρια μελλοντικά βιολογικά προϊόντα της ΕΕ.

Η συνεισφορά και μόνο στο κίνημα βιολογικών προϊόντων αποτελεί έναν πολύ καλό λόγο για τη συμμετοχή στο Διαγωνισμό Λογοτύπου για Βιολογικά Προϊόντα. Υποστηρικτές της βιολογικής καλλιέργειας πιστεύουν στις βιώσιμες γεωργικές πρακτικές, οι οποίες ωφελούν τη γη και τα έμβια όντα που ζουν σ' αυτή. Παράλληλα με την προώθηση της περιβαλλοντικής ποιότητας για τις ερχόμενες γενιές, η οργανική τροφή είναι απλά πεντανόστιμη! Και επιπλέον, η νίκη σας στο διαγωνισμό θα μπορούσε να αποτελέσει ορόσημο στην εξέλιξή σου ως σχεδιαστή.

Οι τρεις πρώτοι νικητές θα κερδίσουν βραβεία αξίας:

* Πρώτο βραβείο 6.000 ευρώ
* Δεύτερο βραβείο 3.500 ευρώ

* Τρίτο βραβείο 2.500 ευρώ


Θα προσκληθούν επίσης στην επίσημη τελετή απονομής βραβείων του διαγωνισμού, η οποία θα λάβει χώρα στις Βρυξέλλες το καλοκαίρι του 2010.

Αφήσου στη δημιουργική σου σκέψη και στείλε μας τα καλύτερά σου σχέδια σήμερα κιόλας!


"Σαν γλυκό του κουταλιού"

Σαν γλυκό του κουταλιού, έτσι δείτε το. Γι' αυτό και η σχολή χορού Quickstep σας προσκαλεί σε μια μοναδική μουσικοχορευτική παράσταση η οποία θα λάβει χώρα την Τετάρτη 17 Ιουνίου στο θέατρο ΗΒΗ στις 8.30μμ. Πρόκειται για ένα ταξίδι στον χρόνο και τις αναμνήσεις....για όσους γεννήθηκαν πριν το '85!

Πληροφορίες: Quickstep Dance School

{+αθρ(0)ίσεις syn_athr(0)isis}

Στο πλαίσιο της ενότητας New Media του Synch Festival, το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας -Τμήμα Κεντρικής Μακεδονίας- σε συνεργασία με το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής και την Διεθνή Επιθεώρηση Αρχιτεκτονικής ΔΟΜΕΣ και την υποστήριξη της «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων διοργανώνουν την έκθεση νέων, διεθνούς εμβέλειας αρχιτεκτονικών γραφείων, με τίτλο «ΣΥΝ_ΑΘΡΟΙΣΕΙΣ» από τις 12 έως και τις 21 Ιουνίου 2009 (Αίθουσα: «Άγγελος Σικελιανός», Πειραιώς 100, Γκάζι).

Στόχος της έκθεσης που είχε φιλοξενηθεί στη Θεσσαλονίκη τον Φεβρουάριο του 2008, είναι η παρουσίαση πρωτοποριακών έργων 10 νέων αρχιτεκτονικών γραφείων διεθνούς εμβέλειας με έδρες τη Νέα Υόρκη, το Λονδίνο, τη Στοκχόλμη, το Παρίσι, το Βελιγράδι και το Σάο Πάολο. Βασικό της πυρήνα αποτελεί η παρουσίαση σύγχρονων αρχιτεκτονικών έργων που έχουν ως κοινό παρονομαστή τη χρήση της πολλαπλασιαζόμενης μονάδας, του σμήνους, η οποία προκύπτει μέσα από ψηφιακές διαδικασίες. Η πολλαπλασιαζόμενη αυτή μονάδα υπακούει στην κοινή λογική μιας ομάδας, σε ένα σύνολο κωδικών επικοινωνίας, που στη γλώσσα των υπολογιστών αποκαλούμε αλγόριθμο.

Η ανάγνωση του περιβάλλοντος μας ως άθροισμα πολλαπλών συστημάτων που υπόκεινται σε εξωτερικούς και εσωτερικούς κανόνες, όπως διατυπώνεται στη φιλοσοφία, τη βιολογία, τα μαθηματικά, τη φυσική και την κοινωνιολογία, μεταφράζεται σε αρχιτεκτονική πρακτική από μια αναδυόμενη σχολή αρχιτεκτόνων την τελευταία δεκαετία. Η λογική αυτή δημιουργεί νέες προοπτικές στην κατασκευή, αφού αναλύοντας το σύστημα σε μονάδες μπορεί να οδηγήσει σε ένα είδος προτυποποίησης. Τα μηχανήματα κοπής τρισδιάστατων αντικειμένων σε ποικίλες διαστάσεις, άξονες και υλικά δημιουργούν νέες δυνατότητες για τις συνθέσεις προκατασκευασμένων μονάδων. Νέα δομικά υλικά προκύπτουν που αντικαθιστούν τα αυστηρά γεωμετρικά προκατασκευασμένα panels.

Οι αρχιτέκτονες που συμμετέχουν έχουν επιλεγεί με βάση την πρόσφατη δραστηριότητα τους, τόσο στην πρακτική με υλοποιημένα έργα, όσο και με τη συμμετοχή τους ως διδάσκοντες ή ως επισκέπτες κριτές, σε σχολές που εντάσσουν την παραπάνω λογική στην έρευνα τους.

Συγκεκριμένα, τα γραφεία που θα παρουσιάσουν το έργο τους είναι: «Biothing» με έδρα τη Νέα Υόρκη, «Emergent» (Λος Άντζελες), «Evan Douglis Studio» (Νέα Υόρκη), «Hyperbody» (TUDelft), «Minimaforms» (Λονδίνο/ Νέα Υόρκη), «Servo» (Στοκχόλμη/ Λος Άντζελες/ Νέα Υόρκη), «Sinestezia» (Βελιγράδι/ Παρίσι), «Small Architecture» (Λονδίνο), «SUBdV» (Λονδίνο/ Σάο Πάολο) και «Xefirotarch» (Λος Άντζελες).

Την έκθεση επιμελούνται οι αρχιτέκτονες Γιώτα Αδηλενίδου, Σοφία Βυζοβίτη και Χριστίνα Σπηλιώτη.

12-13/6 :
Ώρες λειτουργίας:19.00-05.00
Είσοδος: με το εισιτήριο του Synch Festival

14-21/6:
Ώρες λειτουργίας:10.00-22.00
Είσοδος ελεύθερη


" Transitions " Diohanti, Stergios Stamos, Nakis Tastsioglou

The artists explore the notion of transition as a structural element of the show. Their architectural interventions in the exhibition space of the gallery alter its true dimensions in an illusory way. They cooperated closely to set up their works into a single artistic environment, transforming the room into a collective artwork and thus subverting the traditional concept of a group exhibition.

The artists explore the notion of transition as a structural element of the show. Their architectural interventions in the exhibition space of the gallery alter its true dimensions in an illusory way. They cooperated closely to set up their works into a single artistic environment, transforming the room into a collective artwork and thus subverting the traditional concept of a group exhibition.

From everyday reality to the world of the absurd (Tastsioglou), from the universe to the totally unknown (Stamos), from darkness to light (Diohanti), the artists examine the concept of transition as both a structural element and a conceptual quest.

The exhibition forms part of the events for the 2nd Biennale of Athens under the title “Heaven”.

MEDUSA ART GALLERY
Duration of the exhibition: 11 June – 30 September 2009 Opening hours: 11:00 - 14:00 & 18:30 - 21:30
CLOSED SATURDAY AFTERNOON, SUNDAY AND MONDAY

THOMAS STRUTH

Το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση στην Ελλάδα ενός από τους πιο φημισμένους φωτογράφους της εποχής μας.

Από τα τέλη της δεκαετίας του ’70, ο Thomas Struth είναι γνωστός για τα αρχιτεκτονικά και αστικά του θέματα, τα πορτραίτα, τα τοπία, καθώς και τα εσωτερικά μουσείων που έχει φωτογραφήσει. Με σπουδές αρχικά στη ζωγραφική, στράφηκε στη φωτογραφία το 1974, ενώ φοιτούσε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Ντίσελντορφ υπό την καθοδήγηση του Gerhard Richter (1974) και αργότερα των Bernd και Hilla Becher (1976), οι οποίοι, από τα τέλη του 1950 ανέλαβαν το έργο της συστηματικής αρχειοθέτησης των ανώνυμων βιομηχανικών κτιρίων της Γερμανίας. Δίδαξαν στην Ακαδημία του Ντίσελντορφ, όπου οι Becher υπερασπίστηκαν μία ‘ντοκιμενταρίστικη’, απέριττη φωτογραφική γλώσσα, χωρίς συναισθηματισμό, που όμως χαρακτηριζόταν από μεγάλη ακρίβεια.

Το 1976, ο Thomas Struth ξεκίνησε να φωτογραφίζει συστηματικά δρόμους και κτίρια σε πολλά μέρη του κόσμου, από την Ευρώπη έως τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία, το οποίο ονόμασε ‘Ασυνείδητοι Τόποι΄ (‘Unconscious Places’). Με μικρές ασπρόμαυρες λήψεις έρημων δρόμων, εφάρμοσε την ακρίβεια και τις αρχές της ‘Νέας Αντικειμενικότητας’, πάνω στην προσωπική του οπτική για τους δημόσιους χώρους και το συλλογικό ασυνείδητο.

Αυτή η προσέγγιση, σε συνδυασμό με το ενδιαφέρον του για τη ζωγραφική και το ζήτημα που τον απασχόλησε σχετικά με την προσέγγιση των έργων τέχνης μέσα από θεσμούς όπως το Μουσείο, οδήγησε από το 1989, τον Thomas Struth στην πιο γνωστή σειρά του με τίτλο ‘Φωτογραφίες Μουσείων’ (Museum Photographs). Η σειρά αυτή αποτελείται από έγχρωμες φωτογραφίες μεγάλων διαστάσεων από τα σπουδαιότερα μουσεία του κόσμου, στις οποίες οι επισκέπτες των μουσείων θαυμάζουν τα αριστουργήματα της ιστορίας της Τέχνης. Οι φωτογραφίες αυτού του κύκλου αποτελούν, κατά κάποιον τρόπο, φιλοσοφικά δοκίμια για τη σχέση ανάμεσα στο ‘αριστούργημα’, το κοινό, τον ρόλο του μουσείου, τον ρόλο του φωτογράφου αλλά και τον τρόπο με τον οποίο εμείς, ως θεατές, ανταποκρινόμαστε στη φωτογραφική εικόνα που αντικατοπτρίζει όλες αυτές τις σχέσεις.

Οι φωτογραφίες αυτές οδήγησαν με τη σειρά τους, στη δημιουργία του κύκλου ‘Παράδεισος’ (Paradise), με φωτογραφίες από τα πυκνά παρθένα δάση της Βραζιλίας, της Ιαπωνίας, της Κίνας, της Αυστραλίας και της Γερμανίας, αλλά και τοπία της Αμερικανικής Δύσης. Σε αυτόν τον κύκλο, με τίτλο ‘Νέες εικόνες του Παραδείσου’ (New Pictures of Paradise) από το 1998, ο Struth, αποφεύγοντας τη σφαίρα της εξωτικής φαντασίας, παρουσιάζει στον θεατή, με εξαιρετικά εκλεπτυσμένο τρόπο, λεπτομερείς εικόνες της φύσης, σε μεγάλες διαστάσεις – εικόνες που μπορούν να χαρακτηριστούν ως μέσα στοχασμού, καθώς στερούν από τον θεατή τη δυνατότητα να συλλάβει τη συνολική εικόνα και να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες για εσωτερικό διάλογο και συνείδηση του εαυτού.

Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης Έκθεση φωτογραφίας του Γερμανού καλλιτέχνη
16 Ιουνίου – 14 Σεπτεμβρίου 2009

Έκθεση Αρχιτεκτονικών Λύσεων

Φοιτητικός Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός για την είσοδο πόλεως της Αρχαίας Ολυμπίας σε συνεργασία με το Εθνικό Μετσόβειο Πολυτεχνείο και τον ΕΟΤ. Έκθεση των προτεινόμενων λύσεων και βραβεύσεις των φοιτητών.

Α' Βραβείο 1. Κριμίζη Σοφία, Φοιτήτρια Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ, τελειόφοιτη
2. Κυριάκος Κυριάκου, Φοιτητής Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ, τελειόφοιτος

Β' Βραβείο 1. Νικολούτσου Βασιλική, Φοιτήτρια Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ, 4ο έτος σπουδών
2. Οικονομοπούλου - Παρασκευοπούλου Ισαβέλλα - Ινές, Φοιτήτρια Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ, 4ο έτος σπουδών

Γ' Βραβείο 1. Λισγάρα Ιωάννα, Φοιτήτρια Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών, 3ο έτος σπουδών
2. Μουδάτσου Θεοδώρα- Μαρία, Φοιτήτρια Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών, 3ο έτος σπουδών
3. Παπαδή Αναστασία, Φοιτήτρια Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών, 5ο έτος σπουδών
4. Λέκκας Γιώργος, Φοιτητής Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών, 4ο έτος σπουδών
5. Μπότης Μάριος, Φοιτητής Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών, 4ο έτος σπουδών

Σάββατο, 04 Ιούλιου 2009 21:00
Αίθουσα Εκδηλώσεων Δημαρχείου

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ MATTHEW BARNEY & ELIZABETH PEYTON

Οι Matthew Barney και Elizabeth Peyton θα παρουσιάσουν μια εγκατάσταση προσαρμοσμένη στον χώρο των παλιών σφαγείων και ειδικά δημιουργημένη για την έκθεση που θα τον εγκαινιάσει. Ο συγκεκριμένος χώρος, μυστηριώδης και φορτισμένος με πληθώρα συνειρμών, θα αποτελέσει τον νέο εκθεσιακό χώρο για επιλεγμένα προγράμματα και εκδηλώσεις του Ιδρύματος ΔΕΣΤΕ. Οι δύο καλλιτέχνες θα δουλέψουν από κοινού για την επιτόπου δημιουργία των τμημάτων της εγκατάστασης, τα οποία στη συνέχεια θα παρουσιαστούν ως ένα, ενιαίο έργο. Η έκθεση αυτή σηματοδοτεί και την πρώτη μεταξύ τους συνεργασία.

Ύδρα, Σφαγεία, 16 Ιουνίου 2009 – 30 Σεπτεμβρίου 2009

Ύμνος στη σκιά

Σημαντικό αρχέτυπο για το ατομικό και συλλογικό ασυνείδητο η σκιά, δεν θα μπορούσε παρά να αποτελεί βασική αναφορά της τέχνης. Πυρήνας της έκθεσης Ύμνος στη σκιά είναι η παράδοση του Θεάτρου Σκιών, όπως διαμορφώθηκε στην Ελλάδα και την Τουρκία, αλλά και ο βασικός ήρωας αυτής της ιδιότυπης δραματουργίας, που δεν είναι άλλος από τον γνωστό μας Καραγκιόζη. Η έκθεση δανείζεται τον τίτλο της από το ομώνυμο βιβλίο του Ιάπωνα πεζογράφου Τζουνιτσίρο Τανιζάκι και συγκεντρώνει σημαντικά έργα οκτώ σύγχρονων καλλιτεχνών και δύο κινηματογραφιστών των αρχών του 20ού αιώνα.
Συμμετέχουν: William Kentridge, Jockum Nordström, Kara Walker, Katariina Lillqvist, Lotte Reiniger, Ladislas Starewitch, Andrew Vickery, Haluk Akakçe, Nathalie Djurberg, Χριστιάνα Σούλου
Επιμέλεια έκθεσης: Paolo Colombo
Μουσείο Μπενάκη, Κτήριο Οδού Πειραιώς / 23 Μαΐου - 26 Ιουλίου 2009

Synch

Για έκτη συνεχή χρονιά το Synch προσγειώνεται στην Αθήνα μεταφέροντας εκλεκτούς επιβάτες από κάθε σημείο του πλανήτη.
Στο γνωστό τριήμερο του Ιουνίου, η μουσική παύει να φυλακίζεται μέσα σε όρια και μεταμορφώνεται σε ένα μοναδικό συνονθύλευμα ήχων που προέρχονται από την κοινή ανάγκη πολλών διαφορετικών ανθρώπων για δημιουργία, είτε αυτοί πειραματίζονται με το θόρυβο στο Τόκιο, είτε τζαμάρουν στο Σικάγο, είτε μαζεύονται 20 άτομα από την Ευρώπη και αυτοσχεδιάζουν σε τζαζ ρυθμούς. Παράλληλα, η εικόνα και τα ψηφιακά μέσα έρχονται να συμπληρώσουν το καλλιτεχνικό κάδρο και να εμπλουτίσουν τη φαντασία μας.

''Τεχνόπολις'' Δήμου Αθηναίων / 12 & 13 Ιουνίου 2009

Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στο Φεστιβάλ Αθηνών.

Στη Δυναμική της Εικόνας

Την Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009 ανοίγει για το κοινό στο ΄Ιδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β & Μ. Θεοχαράκη η έκθεση Στη Δυναμική της Εικόνας με τη συμμετοχή δεκατεσσάρων σημαντικών συγχρόνων Ελλήνων δημιουργών.

Στα πλαίσια του «αιώνα της εικόνας», ο στόχος της έκθεσης είναι διττός: Πρόκειται αρχικά, για μια πρόταση αποκατάστασης της αισθητικής έννοιας της εικόνας -λόγω της αποδυνάμωσής της- από τις υπερβολές των τεχνολογικών μέσων. Αποκατάσταση που επιχειρείται μέσα από την εξακριβωμένη «δυναμική» του έργου δεκατεσσάρων απόλυτα καταξιωμένων δημιουργών. Πρόκειται επίσης για την επισήμανση μέσα από τις συνθέσεις των καλλιτεχνών, που ανήκουν σε δύο καίριες για τα εικαστικά της Ελλάδας γενιές -τη γενιά του Πολέμου και την αμέσως μεταπολεμική γενιά- των θεμελιακών χαρακτηριστικών που τεκμηριώνουν την ξεχωριστή προσωπικότητα της σύγχρονης τέχνης της χώρας μας. Προσωπικότητα που είναι ικανή να αντισταθεί σε κάθε ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση.

Στα έργα των δημιουργών που συμμετέχουν εντοπίζουμε όχι μόνον μια αλλά πολλές αντιπροσωπευτικές πτυχές της σύγχρονης ελληνικής τέχνης.

Όλοι οι συμμετέχοντες έχουν στο ενεργητικό τους ατομικές εκθέσεις σε σημαντικά Πολιτιστικά Ιδρύματα και Κέντρα της Ελλάδας και του εξωτερικού, καθώς και πολυάριθμες συμμετοχές στις κυριότερες διεθνείς εκθέσεις.

Πρόκειται για τους: A.Ακριθάκη, Π.Γουλάκο, Μ.Ζαμπούρα, Θεόδουλο[Γρηγορίου], Μ.Θεοφυλακτόπουλο, Β.Θεοχαράκη, Τ.Καραγεώργη, Μ. Λεβεντάκου, Μ.Μανουσάκη, Γ.Μπουτέα, Τρ. Πατρασκίδη, Μ. Σπηλιόπουλο, Π.Χαραλάμπους και Ν.Χουλιαρά.

Επιμέλεια έκθεσης: Δρ. Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν, Ιστορικός Τέχνης-Τεχνοκριτικός
Διάρκεια έκθεσης: 5 Iουνίου-20 Σεπτεμβρίου 2009

Ωράριο λειτουργίας: Δευτ., Τετ., Παρ., Σαβ., Κυρ. 10:00-18:00, Πεμ. 10:00-22:00, Τρίτη κλειστά.

Θερινό ωράριο λειτουργίας (Ιούλιος-Αύγουστος): Δευτ., Τετ., Παρ., Σαβ., Κυρ. 10:00-18:00, Πεμ. 10:00-22:00, Τρίτη κλειστά.

ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΕΜΜΟΝΕΣ: ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΟΥ FEDERICO FELLINI

Για πρώτη φορά στην Ελλάδα θα εκτεθούν σχέδια του διάσημου Ιταλού σκηνοθέτη Federico Fellini στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β & Μ Θεοχαράκη. Το ευρύ κοινό, αν και γνωρίζει τις περισσότερες ταινίες του μεγάλου σκηνοθέτη, μάλλον αγνοεί ότι ο Fellini προτού ασχοληθεί με τον κινηματογράφο συνεργάστηκε ως σκιτσογράφος με διάφορα περιοδικά. Στη διάρκεια της ζωής του ουδέποτε εγκατέλειψε τη συνήθειά του να σχεδιάζει, είτε σκιτσάροντας φιγούρες για τις ταινίες του είτε απεικονίζοντας τα πολλά και παράξενα όνειρά του.

Το Ίδρυμα Θεοχαράκη σε συνεργασία με το Ίδρυμα Federico Fellini που εδρεύει στο Rimini τής Ιταλίας, γενέτειρα του σκηνοθέτη, διοργανώνει μια σημαντική έκθεση με περιεχόμενο 80 πρωτότυπα σχέδιά του (διαστάσεων περίπου 30 x 22 εκ.). Θα εκτεθούν επίσης 10 αναπαραγωγές (διαστάσεων περίπου 36 x 49 εκ.) σελίδων από το Libro dei Sogni (Βιβλίο των ονείρων) που κυκλοφόρησε πρόσφατα στην Ιταλία, σε άλλες χώρες της Ευρώπης και στην Αμερική και το οποίο περιέχει καταγραφές των ονείρων του Fellini από τον ίδιο τόσο με λέξεις όσο και με σχέδιά του.

Στόχος της έκθεσης είναι να αναδείξει την εξαιρετική καλλιτεχνική αξία των σχεδίων του Fellini και να φέρει σε επαφή το ελληνικό κοινό με αυτή τη σημαντικότατη πτυχή του μεγάλου σκηνοθέτη, η οποία αν και αυτόνομη μέσα στο σύνολο του έργου του, ταυτόχρονα έχει βαθιά και άρρηκτη σχέση με τη σύλληψη και την πραγματοποίηση των ταινιών του.

Η έκθεση θα συμπληρωθεί με προβολή στο Αμφιθέατρο του Ιδρύματος Θεοχαράκη πέντε ταινιών του Federico Fellini οι οποίες έχουν αυτοβιογραφικές αναφορές. Τις ταινίες θα προλογίσει και θα σχολιάσει ο Πλάτων Ριβέλλης. Θα έχει προηγηθεί στην ίδια αίθουσα και από τον ίδιο ομιλητή μία δίωρη διάλεξή του την Πέμπτη 11 Ιουνίου στις 19.30 για το σύνολο του έργου του Fellini με παράλληλη προβολή αποσπασμάτων από τις σημαντικότερες ταινίες του.

Επιμέλεια έκθεσης: Ελισάβετ Πλέσσα, Πλάτων Ριβέλλης
Διάρκεια έκθεσης: 5 Iουνίου-20 Σεπτεμβρίου 2009

Ωράριο λειτουργίας: Δευτ., Τετ., Παρ., Σαβ., Κυρ. 10:00-18:00, Πεμ. 10:00-22:00
Τρίτη κλειστά.
Θερινό ωράριο λειτουργίας (Ιούλιος-Αύγουστος): Δευτ., Τετ., Παρ., Σαβ., Κυρ. 10:00-18:00, Πεμ. 10:00-22:00, Τρίτη κλειστά.

Artist Fryni Mouzakitou’s fourth solo show

Fryni Mouzakitou was a student of painter Ilias Dekoulakos at the Athens School of Fine Arts, which she graduated in 1987. She continued her studies at the École Supérieure des Arts, in Brussels, and received an MFA in Painting from London’s Royal College of Arts in 1991. She has been an instructor at the Technological Educational Institute of Athens since 2006.

Following her last solo show, Mouzakitou produced a new body of work. Her upcoming show at the Ileana Tounta Contemporary Art Center will present works in painting that openly borrow elements from the realm of design and feature a striking palette. In these formalist, colour-oriented works that draw upon the practice of commercial art and the aesthetics of glossy magazines, the artist seems to shift toward a new visual language to create cutting-edge, topical work.

More specifically, Mouzakitou turns her attention to illustrations featured on the pages of design magazines and focuses mainly on the way chairs ‘pose’ for advertising editorials almost as substitutes for the human figure, stylizing it at the same time through their own form. They are seen to hover in spaces that are either neutral, or have a studied abstract quality, dictating contemporary lifestyles through the particular stylistic approach they invoke.

The chair, or seat, is an object identified with the human figure more than any other, at once also serving to identify that form. It denotes both the presence and absence of man. Two empty chairs in a space suggest the absence of the human bodies that might occupy them, while engaging in a sort of wordless communication, as if their static presence bespoke a silent activity that we fail to notice.

The chairs in Fryni Mouzakitou’s works seem to be activating a process by which diverse relationships may form, such as those between the natural world and interior space, nature and contemporary design; relationships that intimate the feeling of loneliness and love, or the experience of sex and conflict.

Fryni Mouzakitou (1st floor) + Maria Friberg (ground floor) | 12.05 - 06.06.2009
Opening: 12th May 2009, at 19:30
Visiting hours: Tuesday - Friday 11:00 – 20:00, Saturday 12:00 – 16:00

Γιώργος Χουλιαράς "Ανολοκλήρωτα Έργα"

Ή Αίθουσα Τέχνης "Καπλανών 5" φιλοξενεί, με την ευκαιρία της παρουσίασης του βιβλίου του Γιώργου Χουλιαρά με έργα στο δημόσιο χώρο, την έκθεση γλυπτικών προτάσεων "Ανολοκλήρωτα Έργα", στην οποία και θα παρουσιαστούν μελέτες και έργα που δεν ευτύχησαν να ολοκληρωθούν.

Ο Γιώργος Χουλιαράς γράφει για τα έργα που έμειναν ανολοκλήρωτα: "Mια ιδιαιτερότητα της Γλυπτικής, ανάμεσα σε πολλές άλλες, είναι το ότι επιτρέπει να μελετήσεις ένα έργο, στη διαδικασία ενός διαγωνισμού ή διαπραγματεύσεων με ιδιώτη πελάτη και αυτό να παραμείνει στο στάδιο της μελέτης. Δεν μιλώ, βέβαια, για έργα στη πορεία της δουλειάς ενός καλλιτέχνη που παρέμειναν στα σχέδια, κατόπιν επιλογής του ίδιου. Μιλώ για μελέτες που δεν ολοκληρώθηκαν, παρά τη θέληση του καλλιτέχνη, καθώς και ιδέες για έργα, που θά ήθελε να κάνει ο ίδιος στο χώρο. Έχοντας σαν αποτέλεσμα, ένα σημαντικό μέρος της δουλειάς ενός Γλύπτη να παραμένει άγνωστο και, κυρίως, αυτό που έχει σχέση με το δημόσιο χώρο.

Στη γλυπτική, το μεγάλο μέγεθος είναι αυτό που επιβάλλεται στο χώρο. Tο μικρό όμως, μέγεθος δημιουργεί το δικό του μικρόκοσμο, αποπνέοντας, συγχρόνως, μια αίσθηση μνημειακότητας. Αυτός είναι ο λόγος που στις φωτογραφίσεις, οι μακέτες αποκτούν τελείως άλλες διαστάσεις από αυτές που πραγματικά έχουν.

Με αυτό το σκεπτικό, αποφάσισα, τώρα που μαζεύω τα έργα που έφτιαξα για το δημόσιο χώρο, ώστε να τα εκδώσω, σε βιβλίο, συγχρόνως να παρουσιάσω και έργα που δεν ευτύχησαν να ολοκληρωθούν στο χώρο. Ξεχασμένα και σκονισμένα σε γωνιές του εργαστηρίου, ξανακοιτώντας τα με την ευκαιρία της έκθεσης, άρχισαν να ζωντανεύουν μνήμες και εικόνες για έργα που ποτέ δεν έγιναν, μοιάζουν με απωθημένους έρωτες, που δεν κατάφεραν να ολοκληρωθούν..."

Εγκαίνια, Πέμπτη 28 Μαϊου 2009, μετά τις 8 μ.μ.

Διάρκεια Έκθεσης: 28 Μαΐου - 27 Ιουνίου 2009