Mark Amerika - UNREALTIME



Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει από τις 23 Οκτωβρίου 2009 έως τις 3 Ιανουαρίου 2010 την πρώτη στην Ελλάδα αναδρομική έκθεση του Αμερικανού, πρωτοπόρου της ψηφιακής τέχνης καλλιτέχνη, Μαρκ Αμέρικα. Η πρώτη παρουσίαση της δουλειάς του στην Ελλάδα είχε γίνει στο πλαίσιο της online έκθεσης του ΕΜΣΤ με τίτλο e-critures (2008).




O Αμέρικα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένας «καλλιτέχνης των δικτύων» καθώς το έργο του ερευνά τους τρόπους με τους οποίους η εμπειρία μας στον ψηφιακό χώρο αλλάζει και διαμορφώνει μία νέα νοοτροπία και ένα νέο τρόπο ζωής. Από το 1997 που έγινε γνωστός με το έργο GRAMMATRON και θεωρήθηκε ως ένας από τους πρωτοπόρους της διαδικτυακής τέχνης [net art] έως σήμερα ο Αμέρικα αντιλαμβάνεται το διασυνδεδεμένο χώρο της εποχής του ίντερνετ ως μία μηχανή ανασύνθεσης, μία πλατφόρμα ενημέρωσης και προβολής, ένα νέο καμβά εννοιολογικής τέχνης αλλά και ως ένα εργαστήριο πειραματισμού και παραγωγής νέων ιδεών. Με το GRAMMATRON όπως και με το PHON:E:ME (1999) και το FILMTEXT (2002) που ακολούθησαν, ο καλλιτέχνης διαμόρφωσε έργα που όχι μόνο αναφέρονται στις πολλαπλές δυνατότητες που ανοίχτηκαν με το διαδίκτυο ως προς την επικοινωνία, τη συνεργασία και τη δημιουργία αλλά και που προέβλεψαν τις νέες συνθήκες της νέας ψηφιακής πραγματικότητας που σήμερα βιώνουμε ως προς το χώρο, το χρόνο αλλά και την ίδια μας την ταυτότητα.


Περιγράφοντας τον εαυτό του σαν “σκεπτογράφο”, “καλλιτέχνη – μέσο”, “φανταστικό φιλόσοφο”, “ρεμιξολόγο”, “άνθρωπο των δικτύων”, σαν ένα περιπλανώμενο που αλλάζει συνεχώς ταυτότητες και ρόλους ο Αμέρικα κινείται στο ψηφιακό χώρο, αξιοποιώντας τεχνολογικές πλατφόρμες και μέσα της εποχής του και αναπτύσσοντας δίκτυα συνεργατών. Πέρα από τα έργα διαδικτυακής τέχνης με τα οποία καταξιώθηκε αρχικά στο χώρο της ψηφιακής τέχνης, ο Αμέρικα στα μέσα της δεκαετίας που διανύουμε ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τις οπτικοακουστικές δυνατότητες που προσέφεραν οι πλατφόρμες DJ/ VJ χρησιμοποιώντας τις για να παράξει performances και εγκαταστάσεις που σχολιάζουν ζητήματα και γεγονότα της τρέχουσας πραγματικότητας και της καθημερινότητας. Με το CHROMO HACK (2005), ένα έργο πάνω στο “θέαμα’” της 11ης Σεπτεμβρίου και τη μετάδοση του γεγονότος σε πραγματικό χρόνο όπως και με το SOCIETY OF THE SPECTACLE (A DIGITAL REMIX, 2004), που σχολιάζει τις μεταλλάξεις του σύγχρονου “θεάματος” στην Κοινωνία των Δικτύων, ο Αμέρικα ασκεί κριτική στο ρόλο που παίζουν τα μέσα και η πολιτική στη σημερινή κοινωνία. Χαρακτηριστικό στοιχείο του έργου του αποτελούν οι πρακτικές της μεταπαραγωγής και του ρεμιξ, της ανάμειξης και της αναδιαμόρφωσης δηλαδή του υλικού, οι οποίες όμως δεν αναφέρονται μόνο στην τεχνική επεξεργασία της εικόνας και του ήχου, αλλά και σε μία εννοιολογική και νοηματική επεξεργασία που στόχο έχει να αφήσει το πεδίο ανοιχτό για νέες ερμηνείες από το κοινό.


Τα τελευταία χρόνια ο Αμέρικα, παρακολουθώντας πάντα, τις εξελίξεις της τεχνολογίας και το ενδιαφέρον του κόσμου για αυτή, ξεκίνησε μία σειρά βίντεο γυρισμένων με κινητό τηλέφωνο, εστιάζοντες στις νέες τεχνικές αλλά και τη νέα αισθητική που διαμορφώνεται. Το MOBILE PHONE VIDEO ART CLASSICS (2007) και το IMMOBILITE (2009) στόχο έχουν ακριβώς να γεννήσουν σκέψεις για το ρόλο που θα παίξει η τεχνολογία του σήμερα στην αυριανή καλλιτεχνική δημιουργία, η οποία σε μεγάλο βαθμό εξαρτάται από τις αυτοσχέδιες τεχνικές DIY και τις δυνατότητες παρουσίασης που προσφέρουν οι κοινωνικές πλατφόρμες όπως το Web 2.0.


Η έκθεση Unrealtime, φιλοξενώντας τα αντιπροσωπευτικά έργα του Μαρκ Αμέρικα που αναφέρονται παραπάνω, επιδιώκει να παρουσιάσει το έργο ενός καλλιτέχνη που εργάζεται στον ψηφιακό χώρο και συνεχώς μελετά τα χαρακτηριστικά του, προσφέροντας νέες δυνατότητες για διάλογο για τα στοιχεία και τις εκφάνσεις της καθημερινής μας εμπειρίας. Έχοντας χαρακτηριστεί από το Time Magazine ως ένας από τους 100 καινοτόμους του 21ου αιώνα, κι έχοντας αναγνωριστεί από κέντρα, μουσεία και φεστιβάλ με ατομικές εκθέσεις και παρουσιάσεις ανά τον κόσμο, ο Αμέρικα αποτελεί παράδειγμα όχι μόνο ενός σημαντικού καλλιτέχνη αλλά και μίας πολυδιάστατης προσωπικότητας, όπως φαίνεται τόσο από το έργο όσο και από τη ζωή του, που είναι άμεσα συνυφασμένα με τον ψηφιακό πολιτισμό.



Ο Αμέρικα είναι net artist, συγγραφέας, και Καθηγητής Τέχνης & Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Colorado. Παράλληλα με το καλλιτεχνικό του έργο, δίνει performances, διαλέξεις και παρουσιάζει σεμινάρια και εργαστήρια πάνω στα νέα μέσα, την ηλεκτρονική λογοτεχνία, το web publishing, τη διαδικτυακή θεωρία και τέχνη, τα οπτικοακουστικά VJ performances, το hypertext, το hactivism, και το κοινωνικό διαδίκτυο. Είναι επίσης ο συγγραφέας πολλών βιβλίων, όπως του γνωστού META/DATA: A digital poetics (The MIT press, 2007).





Ο καλλιτέχνης θα παρουσιάσει το έργο του τηνΠαρασκευή 23 Οκτωβρίου, στις 7 μμ, στο πλαίσιο του προγράμματος “Οι καλλιτέχνες συναντούν το κοινό”.



Τίτλος ομιλίας: “Ζώντας στο μη πραγματικό χρόνο: Μια αφήγηση σε δίκτυο”


Διάρκεια: 22/9/2009-3/1/2010

Wildlife (Karolina Sobecka)

Κατά τη διάρκεια της νύχτας και ενώ κινούνται τα αυτοκίνητα ,ενα κτίριο στο κέντρο της πόλης απλά "κινηται" . Κάθε αυτοκίνητο ένα "βίντεο" από ένα άγριο ζώο. Οι κινήσεις του ζώου έχουν προγραμματιστεί να αντιστοιχούν στην ταχύτητα του αυτοκινήτου: το αυτοκίνητο κινείται, το ζώο τρέχει μαζί με την επιτάχυνση και την επιβράδυνση του αυτοκίνητου, όπως το αυτοκίνητο σταματά, το ζώο σταματά επίσης. Το framerate της ταινίας αντιστοιχεί στην ταχύτητα περιστροφής των τροχών. Εάν η παρουσία ενός κινούμενου αντικειμένου (όπως ένα άλλο αυτοκίνητο ή έναν πεζό) ανιχνεύεται με αισθητήρες ακριβείας .
Η προβολή εξαφανίζεται και αναβοσβήνει με βάση την αρχιτεκτονική του κτηρίου . Η ίδια η πόλη είναι ένας ενεργός εταίρος στην δημιουργία αυτής της παρουσίας.
Η καθημερινή πραγματικότητα μέσα από αυτό το στοιχείο μας δίνει την αίσθηση της μοναδικότητάς, τις απεριόριστες δυνατότητες του video και πως αυτό καταφέρνει να δίνει ζωή σε άψυχα υλικά .

SNOOPY ART (chris jordan)




O Snoopy έγινε τέχνη.Το σκυλάκι που λατρέψαμε έγινε τέχνη με την βοήθειά από λουριά και ιμάντες πλαστικούς και υφασμάτινουςΗ τελική μορφή του έργου όπως φαίνεται και παραπάνω απο μακρια φαίνεται απλά αδιάφορη, αλλά το ενδιαφέρον και όλη η λεπτομέρεια στο έργο αυτό φαίνεται πλησιάζοντας το, όπου η λεπτομέρεια του έργου σε συναρπάζει. Το ενδιαφέρον του έργου αυτού είναι πως ο καλλιτέχνης καταφέρνει να αποδώσει το απλό αυτό θέμα με τις τόσο απλές
γραμμές και το παρουσιάζει μοναδικό χρησιμοποιώντας 2-3 υλικάΑυτό που φαίνεται δεν είναι τελικά το αποτέλεσμα άλλα το θάρρος και έμπνευσή του καλλιτέχνη να δώσει την μορφή του Snoopy μέσα από τα υλικά.....

“Art4All” Event by artspot.gr


Το artspot.gr στα πλαίσια των γενεθλίων του για τον δεύτερο χρόνο λειτουργίας του, πραγματοποιεί ένα 4ήμερο event των μελών του Art4All”, από τις 26 μέχρι και τις 29 Νοεμβρίου στον ολοκαίνουργιο πολυχώρο Pandou, στου Ψυρρή.

Ο πολυχώρος Pandou ειναι πολυεπίπεδος, με υπόγειο κελάρι που φιλοξενεί εικαστικές εκθέσεις, εστιατόριο-bar και αυτόνομη μουσική σκηνή και ειδικά για το Art4All event θα έχει μειωμένο κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών του για τα μέλη της κοινότητας Artspot.gr!

Τα μέλη της ιστοσελίδας θα παρουσιάσουν την δουλειά τους σε μια 4ήμερη γιορτή όπου θέατρο, μουσική, χορός, εικαστικά, φωτογραφία και κόσμημα συναντώνται ,προσφέροντας ένα ιδιαίτερα ποικίλο και ενδιαφέρον πρόγραμμα για τον επισκέπτη.

Τα εγκαίνια του event θα γίνουν την Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009 στις 19:00μ.μ. και θα ολοκληρωθεί την Κυριακή 29 Νοεμβρίου με το γενέθλιο πάρτυ του artspot.gr που θα ξεκινήσει στις 20:00μ.μ με την κοπή της τούρτας. Κατά την διάρκειά του 4ημέρου θα υπάρχουν προβολές ταινιών μικρού μήκους/ documentary όπου θα μπορούν να παρακολουθήσουν τα μέλη και οι επισκέπτες.

Χώρος: Pandou, Καραϊσκάκη 28, Ψυρρή – Αθήνα, τηλ. 210 3314601-02

Διαρκεια: 26 Νοεμβρίου - 29 Νοεμβρίου 2009

Πε - Παρ: 17:00 - 00:00, Σαβ – Κυρ: 13:00 – 01:00

Είσοδος Ελεύθερη

“Laboremus” [Εργαζόμεθα] του ΔΗΜΗΤΡΗ ΖΟΥΡΟΥΔΗ


Την Τρίτη 3 Νοεμβρίου η γκαλερί «7» παρουσιάζει την καινούργια δουλειά του ΔΗΜΗΤΡΗ ΖΟΥΡΟΥΔΗ με τίτλο “LABOREMUS” & αποτελείται από επιτύχιες συνθέσεις μεταβλητών διαστάσεων [λάδι ,κεντημένες χρωματιστές κλωστές σε καμβά].

Ο Διδάκτωρ Φιλοσοφίας & Αισθητικής Δ. Γκινοσάτης λέει για την νέα δουλειά του καλλιτέχνη:
«Η συμβατική , σχεδόν επιχειρησιακή μηχανή ονόματι “Δημ.Ζουρούδης” μετέρχεται τα συμβατικά μέσα της ζωγραφικής όχι απλά για να αποτυπώσει παθητικά ένα πρότερο γεγονός το οποίο ουδόλως αμφισβητείται και συνιστά το έναυσμα της καλλιτεχνικής πράξης, αλλά για να παραγάγει από αυτό ένα συμβάν, να το μετουσιώσει σε μια σειρά εμπειριών ή εντασιακών καταστάσεων που στέκονται στο χείλος του εαυτού τους, στο μεταίχμιο του αναπαραστήσιμου και του αντιληπτού: μορφές που ξεπηδούν μέσα από το αδιαφοροποίητο, φορτισμένες με την υλική «ιστορικότητα» της κλωστής.
Ως γνωστόν, οι μηχανές είναι προορισμένες να εργάζονται. Μόνο που εδώ η μηχανή είναι προσηλωμένη σε μιαν άλλη μορφή εργασίας που υπονομεύει το αίτημα της λειτουργικότητας και κατ΄επέκταση την έννοια της εργασίας ως γραμμικής παραγωγικής διαδικασίας υποταγμένης στον κενό νόμο της χρηστικότητας που καταδυναστεύει τον πολιτισμό της οπτικής αντίληψης .

“Laboremus” [Εργαζόμεθα]: αυτή είναι η κατηγορηματική προσταγή που μας απευθύνουν αδυσώπητα τα έργα τα έργαμηχανές του Δ.Ζουρούδη , καταφάσκοντας σε μιαν άλλη μορφή [καλλιτεχνικής ή άλλης] εργασίας, αυτή τη φορά εννοούμενης ως ασκητικού εργόχειρου που αποσπώμενο από το πεδίο της παραδεδομένης θρησκευτικής εμπειρίας , εισάγει έναν άλλο τύπο ιερού, εκείνον της ανίερης, καθότι αντιπαραγωγικής , μυχιότητας.»

Ο Δ. Ζουρούδης γεννήθηκε το 1956 στον Πειραιά .

Σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. με τον Ν.Κεσσανλή & τον Δ. Μυταρά.

Ατομικές εκθέσεις
1994 ΟΠΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ , “ Πεζογέφυρα Amstel “ Κηφισός ποταμός.
1995 ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ & ΚΩΔΙΚΕΣ , Γκαλερί ¨Αγκάθι¨, Αθήνα.
1996 RAW WARHappy Gallery”, Students Cultural Center, Belgrade
1996 ANGELUS SECUNDUS , Αίθουσα Τέχνης , ¨Πλειάδες¨, Αθήνα.
1998 FAITH GUARD , Γκαλερί «7» , Αθήνα
1998 WAR GUARD ,GalerieUrsula Kopka” , Ιωάννινα
2001 CONFESSION , Γκαλερί «7» , Αθήνα
2003 ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ , Γκαλερί «7» Αθήνα
2005 «Ρωσική άνευ διδασκάλου», Γκαλερί «7» Αθήνα
2009 LABOREMUS , Γκαλερί «7» Αθήνα
Από το 1994 μέχρι σήμερα έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλά-
δα και το εξωτερικό.
Εργα του βρίσκονται σε πολλές ιδιωτικές και δημόσιες συλλογές Ελλάδα & εξωτρικό

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ 03 - 28.11.09

ΩΡΕΣ : Τρ. - Πεμ.- Παρ.: 11.00 – 14.00 & 18.00- 21.00 / Τετ.&Σαβ.: 11.00-15.00

GALLERY 7 ZALOKOSTA Ζαλοκώστα 7 Σύνταγμα

fade out chair



Η καρέκλα που σβήνει απο κάτω προς τα πάνω , το χρώμα δίνει αίσθηση ύφος και μορφή στο έπιπλο άλλα και στον χώρο........

flower chair




Και όμως η καρέκλα για χώρους μαζικής εστίασης και δημόσιους χώρους μπορεί να παρουσιαστεί η καλύτερά να μοιάζει με ένα λουλούδι που ανθίζει......

beer-cycle



























Και όμως μέρος του μπροστινού πιρουνιού του ποδηλάτου μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σαν ανοιχτήρι για μπίρες....... Απλά θέλει φαντασία.....

Coffee cup holder for bikes


Το αυστριακο στούντιο paulbaut σχεδίασε ένα δαχτυλίδι που με την βοήθειά ενός μπουλονιού βιδώνεται στο τιμόνι («ring-o-star») .


Είναι κατασκευασμένο από σιλικόνη και αλουμίνιο και έρχεται σε 6 διαφορετικά χρώματα.

Illustrative art festival is back in Berlin



















Σύντομα η φωτογράφηση από την έκθεση του Βερολινου (Illustrative art festival is back in Berlin) θα παρουσιαστεί στο dot calendart .

Let’s Tape Our Time



Το Ora είναι ένα όμορφο ρολόι που ειναι ένα διάλειμμα από την ψηφιακή και αναλογική εποχή.Ζωντανή εμφάνιση της. Συνυφαίνονται τρεις ταινίες, και οι 3 ταινίες υπάρχουν για να δείχνουν ώρα λεπτά και δευτερόλεπτα. Μόδας ή μη, είναι σίγουρα ένα αποτέλεσμα και προϊόν σχεδιασμού.


Σχεδιαστής: Αλέξανδρος Στασινόπουλος

‘light’ and ‘natural transfers’ by levi van veluw




Ο ολλανδος καλλιτέχνης Levi veluw van είναι γνωστος για τη χρήση του ανθρώπινου κεφάλιου, ως καμβά για την τέχνη του.

Το 2009 κυκλοφόρησαν πρόσφατα αυτοπροσωπογραφίες αποτελούνται από δύο σειρές,

στη μια περιπτωση χρησιμοποιει φώτα και στην άλλη μαλλιά.

«χαρακτηριστικά φωτός»

κομμάτια του φωτός , ταινίες παραγωγής που εχουν
φωτογραφηθεί στο σκοτάδι για να δουμε την μοναδική γαλάζια λάμψη του αλουμινίου. τα χαρακτηριστικά του προσώπου του
van veluw έχουν εξαφανιστεί και μόνο το σχήμα παραμένει. «υιοθετεί μια διαφορετική προσέγγιση,
που καλύπτει το κεφάλι του μεσα στα μαλλιά. οι τρίχες προέρχονται από την κορυφή του κεφαλιού του και έχουν τοποθετηθεί για να αποκαλύψουν

την πλήρη μορφή του το πρόσωπό του.

http://blip.tv/file/1762314/

atelier van lieshout: slave city - cradle to cradle






Atelier van Lieshout: πόλης δούλος - cradle to cradle

Atelier van Lieshout: πόλης δούλος - cradle to cradle
winzavod Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Μόσχα

cradle to cradle εγκατάσταση

Πόλη σκλάβος είναι ένα έργο το οποίο έχει σχεδιαστεί
για
να μεγιστοποιήσει τον ορθολογισμό, την αποδοτικότητα και του κέρδη μιας πόλης.
AVL ξεκίνησε το έργο το 2005,
εργασίας με τη σύγχρονη ηθικές και αισθητικές αξίες, ιδέες σχετικά με τη διατροφή,

προστασία του περιβάλλοντος, οργάνωσης, διαχείρισης των αγορών, ώστε να ανασυνδυάζεται
για να μπορεί να
ερμηνεύσει αυτό που γίνετε στην σύγχρονη πόλη.


Το έργο παρουσιάζει μια απόλυτα δημιουργική σύλληψη της πόλης, με πλήρη υποδομή

υπηρεσιών που περιλαμβάνει κτίρια, κέντρα υγείας, τα χωριά, οίκοι ανοχής και μουσεία,

σε ένα χώρο 60 τετραγωνικών χιλιομέτρων, με πληθυσμό 200.000. Η πόλη από μονή της είναι
πηγή ενέργειας είναι αυτή που παράγει όλες τις χρήσεις της, ηλιακή ενεργεία βιοαέριο
και αιολικής ενέργειας, που εργάζονται για την οικοδόμηση , σε αυτην την κατάσταση κατά την οποία όλα λειτουργούν ως

σύστημα κλειστού κυκλώματος ανακύκλωσης, όπου δεν υπάρχει αποβλήτων.


Πόλη
slave - λίκνο σε λίκνο παρουσιάζεται ως μια διαστροφή ένα σύγχρονο
επίτευγμα στην προσανατολισμένη κοινωνία, επισπεύδοντας τη συζήτηση των θραυσμάτων όρια μεταξύ

καλό και το κακό.